زندگی بلدرچین

بلدرچین

افزایش جمعیت از یکسو و تأمین پروتئین غذایی جوامع از سوی دیگر موجب گشته تا جهت رفع نیازهای تغذیه‌ای تلاش مستمری صورت گیرد. دراین‌بین توجه به پرورش طیور به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع تأمین‌کننده پروتئین موردنیاز، موردنظر کشورهای مختلف قرارگرفته است. در بین انواع طیور پرورشی، بلدرچین در طی سال‌های اخیر به‌طور چشمگیری موردتوجه پرورش‌دهندگان قرارگرفته است. با توجه به قابلیت‌های پرورشی این پرنده، پتانسیل کشورمان و همچنین گسترش پرورش بلدرچین مادر و گوشتی و عدم دسترسی به منابع علمی مناسب، ما را هرچه بیشتر در تهیه و تدوین کتابی در این زمینه مشتاق‌تر کرد. این کتاب در هفت فصل تنظیم‌شده است که دربرگیرنده مصائب کاربردی درزمینهٔ پرورش و بیماری‌های بلدرچین هست که به زبانی ساده برگرفته از تجربیات مؤلفین در فارم های پرورشی بلدرچین، کتب و مقالات معتبر منتشرشده، تهیه گردیده است.البته هر بار که این کتاب را خواندیم، متوجه نقایصی و کاستی‌های زیادی شدیم و تا حد امکان در رفع آن‌ها قدم برداشتیم ولی به جرأت می‌توان گفت که کتاب حاضر، درزمینهٔ پرورش و بیماری‌های بلدرچین، تا به امروز منحصربه‌فرد هست و کلیه مطالب کاربردی و علمی به زبانی ساده از سطح مبتدی تا پیشرفته مطرح‌شده است، به‌طوری‌که هر دودسته افراد متخصصی و غیرمتخصصی می‌توانند از آن استفاده کنند. 

بلدرچین‌ها و جایگاه آن‌ها در طبیعت

بلدرچین‌ها معمولاً از گونه‌های غیر مهاجر هستند که در میان درختچه‌ها، درختان، مزارع کشاورزی و مناطق جنگلی زندگی می‌کنند. ثبات جمعیت بلدرچین همانند آن دسته از جانوران دیگر کوچکی هست که نیاز به تولیدمثل فراوان جهت جایگزینی دارند. معمولاً شاهین‌ها، جغدها، روباه‌ها، راسوها، راکون ها و مارها و برف و بوران، توفان و تگرگ، سیل، باران‌های شدید، خشک‌سالی، آتش‌سوزی، آفت‌کش‌ها، جابجایی ماشین‌ها، برخورد با وسایل نقلیه و ساختمان‌سازی و لگدکوب شدن آن‌ها توسط دام‌های اهلی ازجمله عواملی هستند که باعث مرگ بلدرچین‌ها می‌شوند. هرچند باب وایت‌ها می‌توانند با جفت‌گیری اغلب به حالت اول برگردند. در میان هزاران سال شکار و آب‌وهوای بد، بلدرچین‌ها مقاومت کردند. همه‌ی این پرندگان نیاز به آرامش دارند که از طریق آب‌وهوای ملایم و محل سکونت مناسب تأمین می‌شود.بلاهای طبیعی و آشفتگی‌های بزرگ باب وایت‌ها در این قرن آغاز می‌شود. یکی از مشکلاتی که اغلب زیست شناسان با آن درگیر هستند، شکار بلدرچین‌های بی‌آزار در بسیاری از مواقع در شرق ایالت متحده به‌طور آشکارا هست. در مورد شکار بلدرچین‌ها آمار کمتری وجود دارد، بنابراین همه‌ی بلدرچین‌ها کجا رفته‌اند؟

به وجود آوردن زیستگاهی برای بلدرچین جهت دوام این پرنده‌ها پیشنهادشده است. این توصیه‌ها عبارت‌اند از:

۱- ایجاد و نگهداری بلدرچین‌ها در بعضی از زمینه‌ای آیش‌بندی شده و زمینه‌ای قدیمی .

۲- مدیریت فعال برای بلدرچین جهت زندگی آن‌ها در مزارع بی‌ارزشی.

۳- توجه به نیازهای بلدرچین در موقع که در مزارع و علفزارها هستند.

۴- مدیریت و نگهداری بلدرچین‌ها با محصولات فرعی چوب.

۵- اجتناب از دست‌کاری و تغییرات بوته‌زارها، درختچه‌ها و علفزارهای طبیعی.

۶- تقویت محیط اطراف جهت ملحق شدن بلدرچین‌های دیگر،

فراهم کردن محل سکونت باب وایت‌ها نیاز به سرمایه و زمین وسیع دارد. موفقیت در این کار به پشتکار و صبور بودن نیاز دارد. آن‌هایی که می‌خواهند سهمی از بلدرچین‌های باب وایت را در زمین‌هایشان داشته باشند، می‌باید شناخت کاملی از نیازهای محل سکونت آن‌ها را با توجه به فن‌های مدیریتی داشته باشند. / بلدرچین‌ها نمی‌توانند بدون مدیریت و تلاش مالکان زمین، کشاورزان، شکارچیان، اداره‌ی منابع طبیعی، ناحیه‌ی حفاظت آب‌وخاک، اداره‌ی کشاورزی، آژانس مدیریت مزارع، گروه حفاظت و شکار پرندگان و ادارہی حفاظت در امان بمانند ، این کتاب زمینه‌هایی را جهت شناخت روند زندگی بلدرچین فراهم می‌کند تا با شناخت جمعیت دینامیک و نیازمندی‌های محل سکونت در جهت افزایش جمعیت بلدرچین‌ها به موفقیت برسیم.قرن بیستم، قرن اوج و تنزلی زیست شناسان برآورد کردند که در حدود ۱/۷ میلیون بلدرچین در سرتاسر ایالت متحده در اواخر دهه‌ی ۱۸۰۰ وجود داشته است. در نبود آهو و بوقلمون در نیمه‌ی اول قرن، اغلب شکارچیان به دنبال صید حیوانات کوچک ازجمله خرگوش‌ها، بلدرچین و سنجاب‌ها رفته‌اند. در اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰ جمعیت بلدرچین و شکارچیان بیشتر شد. در طی بهترین سال‌ها، شکارچیان بیشتر از ۲ بلدرچین به‌طور میانگین در یک روز صید می‌کردند. بیشترین صید در روز در حدود ۳/۲ بلدرچین در سال ۱۹۶۹ بود که شکارچیان در موقع فراوانی بلدرچین انگیزه‌ی زیادی برای شکار آن‌ها داشتند. اگرچه زیست‌شناسان به‌طور دقیق نمی‌توانند تعداد بلدرچین‌ها را در سرتاسر سال برآورد کنند، اما این احتمال پیرامون ۱۳ میلیون بلدرچین در دوران اوج برای شکار آن‌ها در اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰ وجود داشت. در طی نیم‌قرن گذشته اداره‌ی حفاظت شکار، بررسی‌هایی در جهت بقاء بلدرچین انجام داده است.

زیست شناسان ۳ عامل اصلی تهدید بلدرچین‌ها را شناسایی کردند که عبارت‌اند از:
۱- افزایش شدید استفاده از زمین‌ها برای تولیدات کشاورزی و علوفه‌ی دامی
۲- نابودن شدن زمین‌ها جهت رشد جمعیت شهرنشینی
۳- نابودن شدن بوته‌زارهای پوشیده جهت رشد درختان و جنگل‌ها تشدید کشاورزی، خسارت‌های زیادی به دنبال دارد.
با پیشرفت کشاورزی در قرن بیستم، مناظر به شکل غم‌انگیزی تغییریافته است. بسیاری از زمینه‌ای کشاورزی مدرنیزه، محلی نامناسبی برای بلدرچین است. استفاده‌ی گسترده از آفت‌کش‌ها به‌طور غیرمجاز باعث آسیب به بلدرچین و حذف بسیاری از علف‌های هرز می‌شود.به‌طور رایج بیشتر محصولات تناوبی مثلی ذرت، سویا و گندم با شبدر کرهای یا شبدر مناسب هست. تأثیر کاشت این‌ها تغییرات کمتری در غذا ایجاد نموده و جوابگوی خوبی برای بلدرچین است.

درختان جایگزین درختچه‌های مشجر پاک‌سازی جنگل از اقداماتی است که توسط کشاورزان در از بین بردن گیاهان کم‌رشد و درختان جهت فراری دادن حیوانات و حفاظت از خود انجام دادند، درحالی‌که بلدرچین‌ها به وجود این عوامل نیاز دارند. چندین دهه است که درختان، جایگزین علفزارها و درختان مشجر شده‌اند. از طرفی افزایش گله‌های آهو در حال رشد باعث کاهش و تخریب علفزارها شده است.

جمعیت پوریا

بلدرچین‌ها ازجمله گونه‌هایی می‌باشند که بی‌اندازه مرگ‌ومیر سالیانه و تولیدمثل بالایی دارند. عوامل اصلی مرگ‌ومیر آن‌ها عبارت‌اند از:
۱- خوردن تخم بلدرچین‌ها توسط پستانداران و مارها
۲- جانورانی که قادر به صید بلدرچین‌های بالغ هستند، از قبیلی بعضی از موارد بالا به‌اضافه‌ی عدم ناسازگاری با محیط و شکارچیان بلدرچین‌ها. بسیاری از بلدرچین‌ها در اثر تغییرات آب‌وهوا و کمبود غذا درنهایت توسط صیاد شکار می‌شوند. این
بلدرچین‌ها چاره‌ای جز تسلیم شدن ندارند. خوشبختانه رشد بلدرچین جهت
تولید و فراوانی فرزندان آن‌ها در بسیاری از مراحل تولیدی انجام می‌شود.

آب‌وهوا: در کوتاه‌مدت باعث اوج یا تنزل می‌شود

اهمیت آب‌وهوا به‌طور بارز در سال ۱۹۶۰ نشان داده شد به‌طوری‌که نمونه یک دهه اوج – تنزل بلدرچین بوده است. در اواخر زمستان آب‌وهوا در سال ۱۹۶۰ باعث تلفات سنگین در جمعیت بلدرچین شد. در هرسال بسیاری از بلدرچین‌ها در برف، یخبندان، تگرگ، سرما، گرما و خشک‌سالی تلفات زیادی داده چنان‌که آب‌وهوا نقشی رایج در کیفیت زیستگاه بلدرچین دارد.

شکار بلدرچین‌ها :

تحقیقاتی که در سال ۱۹۹۰ انجام گرفت، نشان داد که شکار بیش از ۵۰ درصد جمعیت بلدرچین، آسیب زیادی در بلندمدت نمی‌گذارد. هرچند مطالعات همه بر این یافته است که شکار زیاد می‌تواند باعث نگرانی در جمعیت بلدرچین‌ها شود.

بلدرچین باب وایت:

وجود و حضور آن‌ها در زیستگاه‌هایشان باب وایت‌ها بهرنگ‌های خاکستری، قرمز مسی‌رنگ، برنزه و سیاه دیده می‌شوند. در نرها قسمتی از گلو و بالای چشم به رنگ سفید هست درحالی‌که در ماده‌ها رنگ کرم به‌جای رنگ سفید هست. گونه‌های شناخته‌شده وقتی به سن ۱۲ هفتگی می‌رسند وزن آن‌ها در طی ماه ژانویه به ۷ اونس می‌رسد.در بهار نرها اغلب کاکلی ناصاف دارند و با پرسه زنی در میان ماده‌ها (در حدود یک ساعت) آن‌ها را به‌طرف محیط‌های مطمئن و یا به‌طرف درختان می‌برند.بلدرچین‌ها بیشتر مواقع در میان علفزارها برای دانه و حشرات و به‌دوراز صیادان پرواز می‌کنند.

لانه‌سازی

لانه‌سازی توسط این پرنده حدود ۴۵ روز طول می‌کشد. لانه‌سازی با انتخاب محلی و احداث آن آغاز می‌شود. لانه‌های ساخته‌شده به‌طور نمونه از ساقه‌های مرده، علف‌ها و گیاهان پهن‌برگ می‌باشند. محل لانه معمولاً جایی است که از سنبله‌های گیاهان به شکل سایه‌بان جهت پنهان شدن از صیادان و خوابیدن روی تخم‌هایشان هست. مطالعات نشان می‌دهد که لانه‌ها در مزارع فرسوده که محتوی مخلوطی از علفزارها، بغولات، علف‌های 。Cré برگ، درختچه‌های کوچک، ساقه‌های نرم، بوته‌ها و نهال هست، وجود دارند.

جوجه زایی

در حقیقت جوجه زایی وظیفه بلدرچین‌های بالغ بوده که کارشان پوشاندن جوجه‌هایشان در میان بال‌ها و محافظت از آن‌ها هست. نیاز به محافظت جوجه‌ها در برابر خطرات و یا جایی مناسب برای دوری از سرما، باران، باد و نور مستقیم خورشید ضروری هست که توسط بلدرچین مادر انجام می‌شود. جوجه‌ها باوجود مکانی مناسب به‌منظور دوری از صیادان حتی با محافظت کامل توسط بلدرچین‌های بالغ بیشترین آسیب‌پذیری رادارند به‌طوری‌که کمتر از ۱/۵ جوجه تا فصل زمستان زنده می‌مانند.

تغذیه

به‌طور مثال بلدرچین‌ها در روز ۲ بار تغذیه می‌کنند، دفعه‌ی اول در موقع طلوع آفتاب و دفعه‌ی دوم در طی عصر، کیفیت و تنوع غذاها تأثیر زیادی در طول دوره‌ی تغذیه دارند.بنابراین بلدرچین‌ها مجبورند همه‌ی غذاهایشان را از عمق ۸ اینچی سطح زمین دریافت کنند. بلدرچین‌ها قدرت پنجه زدن ندارند و قادر نیستند غذایی که در زیرخاک باشد بیرون بکشند و یا از گیاهان مرده که در اثر انباشته شدن سنگین شده‌اند تغذیه کنند. با توجه به مطالعات مختلف از ارقام، بلدرچین‌ها اغلب از دانه‌هایی مثلی ذرت، سور گوم، گل آفتابگردان و سویا تغذیه می‌کنند.همه دانه‌ها، هرچند ارزش غذایی زیادی برای بلدرچین ندارند اما لگومینه ها
دارای پروتئین بالا بوده و اغلب در طی فصل تولید مهم می‌باشند. لگومینه های مهم عبارت‌اند :

۱- شبدرهای کرهای ۱ ساله
۲- شبدر کرهای چندساله، مانند گیاهان نازک و بلند اما سمی نباشد
۳- گیاهان قدکوتاه با شبدرهای نازک
۴- نخود کهربائی رنگ

ارزش انرژی دانه‌ها فقط یک قسمت کوچکی از نیازهای یک بلدرچین در طی یک روز سرد زمستان هست. اگرچه سویا و دانه‌های باانرژی بالا نمی‌توانند پوششی جهت دوری از صیادان و عایقی برای سرما و شرایط طوفانی باشند. البته تحقیقات دال بر این است که زندگی بلدرچین در علفزارهای مزارع بیشتر از محل سکونت آن‌ها در مزارع ذرت و سویا هست. مقدار کمی چربی یا انرژی ذخیره‌شده در اثر روبرو شدن بلدرچین‌ها با آب‌وهوای سخت زمستان ضروری است.پوشش گیاهی از مهم‌ترین غذاهای بهاره و تابستان هستند و مکملی در طی نزولات آسمانی و زمستان هست. میوه‌ی رسیده از مهم‌ترین عوامل تغذیه‌ای هست و دانه‌های زراعی که بعد از برداشت محصول در زمین ریخته شده است به‌طور مفید توسط بلدرچین‌ها استفاده می‌گردد. حشرات در بهار و تابستان در حدود ۱۵ درصد مجموع غذای مصرفی سالیانه را تشکیل می‌دهد. جوجه‌ها و بلدرچین‌های بالغ اغلب در جیره‌ی غذایشان از حشرات استفاده می‌کنند

 استراحتگاه

لانه‌ی بلدرچین بیشتر در موقع غروب آفتاب و طلوع آفتاب فصل بهار و تابستان ساخته می‌شود. استراحتگاه بلدرچین در اطراف درختزارها و علفزارها در سراسر سال بوده و به‌جز در مواقع طوفانی و باران‌های شدید استراحت نمی‌کنند. آن‌ها ممکن است به‌تنهایی یا با اصولی پرورش و بیماری‌های بلدرچین جفت لانه را بسازند، اما اغلب به‌طورکلی لانه‌های آن‌ها به شکل گرد هست. لانه آن‌ها شبیه به پره‌های یک چرخ هست به‌طوری‌که بدن در یک موقعیت به شکل گرد و دمشان به‌طرف مرکز لانه و سرشان به‌طرف بیرون لانه قرار می‌گیرد. لانه‌سازی در این مدل از رفتارهای اجتماعی هست. اما در طی آب‌وهوای سرد کمکی است در جهت بقاء و دوام آن‌ها، بنابراین این ساختار این اجازه را به هر عضو بدن در جهت استفاده گرمای دیگر اعضاء را می‌دهد.

 فرار

شکارچیان و سگ‌هایشان در میان علف‌های فشرده و سبز که بلدرچین‌ها پنهان‌شده به جستجو می‌پردازند. سگ‌ها معمولاً بوی پرنده را که از پوستشان بیرون میزند، احساس می‌کنند. بوی کمی از پوست پرنده بیرون میزند که بوی قوی شیمیایی علف‌های سبز به کمک بلدرچین می‌آید. شکار بلدرچین دشوار بوده، چراکه آن‌ها در علف‌های پوشیده، علف‌های ضخیم، جنگل‌ها و درختزارهای بزرگ پنهان‌شده و شکار آن‌ها برای شکارچیان مشکل هست.

خاک

یکی از موارد ضروری برای بلدرچین در محل سکونتش، لذت بردن از خاک است. یکی از مواردی که بلدرچین دوست ندارد وجود غبار و چنگ زدن به خاک هست ولی به‌خوبی ۳ الی ۴ اینچ خاک را سوراخ می‌کند. بلدرچین‌ها نوک خود را داخلی سینه‌ی خاک می‌کنند و خاک را به پشت پاها می‌فرستند. بعضی از پرنده‌ها اغلب باهم وارد خاک می‌شوند و حمام خاک می‌کنند. خاک، بلدرچین را در برابر آزار حشرات و انگل‌ها محافظت می‌کند.